Większość nowoczesnych samochodów ma hamulce na wszystkich czterech kołach, obsługiwane przez system hydrauliczny. Hamulce mogą być typem dysku lub typ bębna.

Przednie hamulce odgrywają większą rolę w zatrzymywaniu samochodu niż tylne, ponieważ hamowanie rzuca ciężar samochodu do przodu na przednie koła.

Wiele samochodów ma zatem hamulce tarczowe, które są na ogół bardziej wydajne, z przodu i hamulców bębnowych z tyłu.

Układy hamowania w całości są używane w niektórych drogich lub wysokowydajnych samochodach oraz systemach całego bębna w niektórych starszych lub mniejszych samochodach.

Hamulce tarczowe

Podstawowy rodzaj hamulca tarczowego z pojedynczą parą tłoków. Może być więcej niż jedna para lub pojedynczy tłok działający oba podkładki, takie jak mechanizm nożycowy, poprzez różne rodzaje zacisków - huśtający lub przesuwany zacisk.

Hamulec tarczowy ma dysk, który obraca się z kołem. Dysk jest osadzony przez zaciskanie, w którym istnieją małe tłoki hydrauliczne przepracowane przez ciśnienie z głównego cylindra.

Tłoki naciskają na podkładki tarcia, które zaciskają się na płycie z każdej strony, aby go spowolnić lub zatrzymać. Podkładki są ukształtowane w celu pokrycia szerokiego sektora dysku.

Może być więcej niż jedna para tłoków, szczególnie w hamulcach podwójnego obwodu.

Tłoki poruszają tylko niewielką odległość, aby zastosować hamulce, a podkładki ledwo usuwają dysk po zwolnieniu hamulców. Nie mają sprężyn powrotnych.

Po nałożeniu hamulca ciśnienie płynów zmusza podkładki do dysku. Ze wyłączonym hamulcem oba podkładki ledwo usuwają dysk.

Gumowe pierścienie uszczelniające wokół tłoków są zaprojektowane tak, aby tłoki stopniowo znikają do przodu, gdy podkładki się zużywają, tak że niewielka szczelina pozostaje stała, a hamulce nie wymagają regulacji.

Wiele późniejszych samochodów ma czujniki zużycia w osadzeniu w podkładkach. Gdy podkładki są prawie zużyte, przewody są odsłonięte i zwarte przez metalowy dysk, oświetlając światło ostrzegawcze na tablicy rozdzielczej.